Ostatnio realizuję postanowienie: spędzać mniej czasu w swojej głowie. Czy to możliwe? Wiele razy spotkałam się z koncepcją „bycia tu i teraz” i dostrzegania tego, co jest dookoła nas. Nazwij to mindfulness, jeśli chcesz. Zdarzyło ci się kiedyś być tak skupionym na własnych myślach, że nie wiedziałeś, co dzieje się wokół ciebie? Mnie się zdarzyło. Wtedy nagle masz wrażenie, że budzisz się i nieudolnie próbujesz sobie przypomnieć, o czym mówi ta druga osoba. Nie jest tak źle, jeśli zdarza się to podczas nudnego wykładu. Najgorzej jak dzieje się to podczas rozmowy sam na sam. Nasza głowa to wszechświat. Znajdziemy w nim wydarzenia w postaci wspomnień, emocje, uczucia, dialogi. Co tylko chcemy. Dzieje się w niej tyle, że czasem brakuje nam już energii na dostrzeganie tego, co jest wokół nas. Bijemy się z myślami, rozpamiętujemy, próbujemy wszystko logicznie poukładać. Potencjalnych problemów w głowie jest więcej niż zdążylibyśmy rozwiązać przez całe swoje życ
Jeśli spędzamy z kimś czas, to budujemy relacje. Prosta sprawa. Czasem może nam się wydawać, że wystarczy pogadać chwilę na messengerze albo lajkować foty na insta. Jednak żeby tak naprawdę się z kimś zaprzyjaźnić potrzebna jest pewna konkretna sceneria: ty, ta druga osoba oraz poświęcony sobie wzajemnie czas . Upraszczając, potrzebna jest randka. A najlepiej dużo randek. I taką ciekawą randkę proponuje nam Julie Cameron w swojej książce „The Artist’s Way” („Droga Artysty”). Tytuł brzmi górnolotonie i enigmatycznie? Niech was to nie zwiedzie. Książka to konkret. Julie pokazuje nam jak ważne w naszym życiu są artystyczne randki. Tak, tak. Randki z artystą. Naszym wewnętrznym artystą! Kim jest artysta? To wesoły dzieciak. Uśmiechnięty, z niekończącym się ładunkiem kreatywnej energii. Ciekawy, a nawet ciekawski. Każdy z nas gdzieś go w sobie ukrywa. Artystyczna randka. Co to takiego? Nie chodzi o to, żeby biegać z farbami po lesie w wianku na głowie. Chociaż możesz, jeśli zainspirował c